Ο Κωνσταντίνος Παμής γεννήθηκε στην Κυρά Μόρφου στις 12 Σεπτεμβρίου 1953. Είναι το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά της Βασιλικής και του Αντρέα και ένα από τα εκλεκτά παιδιά της Κυράς. Ο πατέρας του Ανδρέας Παμής κατάγεται από τη Φιλιά. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και συνέχισε τις σπουδές του στην Εμπορική Σχολή Συλβέστρου στη Μόρφου και ακολούθως διάκοψε για να εκτελέσει τη στρατιωτική του θητεία στην Εθνική Φρουρά.
Σ’ εκείνο το τραγικό καλοκαίρι του 1974 που άφησε τα όνειρα πολλών νέων μας στη μέση είχε και ο Κωνσταντίνος το δικό του μερτικό. Με την έναρξη των επιχειρήσεων πολεμά στη Λεύκα, όπως οι Έλληνες ξέρουν να μάχονται. Εκεί τραυματίζεται και αφού τυγχάνει ιατρικής περίθαλψης, επιστρέφει στο σπίτι του. Όμως, το καθήκον, το χρέος προς την πατρίδα τον καλούσε στο μέτωπο. Όταν βραδιάζει αποχαιρετά την οικογένεια του, τη μάνα του, αυτή τη μάνα που τον πρόσμενε για 36 ολόκληρα χρόνια με κλάμα βουβό από τον καημό, και φεύγει μέσα στη νύχτα για να υπερασπιστεί τις σύγχρονες Θερμοπύλες που η Ιστορία τον έταξε να φυλάει.
«Μάνα, εγώ δεν γίνομαι λιποτάκτης της πατρίδας». Με αυτά τα λόγια ο Κωνσταντίνος αποχαιρέτησε την μάνα του και βρέθηκε μαζί με το ηρωικό 256 Τάγμα Πεζικού στην περιοχή Καραβά-Λαπήθου, όπου ο Αττίλας επιχειρούσε λυσσαλέα να διευρύνει το προγεφύρωμά του. Στις 6 Αυγούστου, το 256 Τάγμα Πεζικού αποδεκατίστηκε από τις υπέρτερες πάνοπλες δυνάμεις του εισβολέα. Εκείνη η μέρα έμεινε γνωστή ως «η μέρα που κοκκίνισε η θάλασσα του Καραβά και της Λαπήθου», γιατί πολλοί στρατιώτες του 256 Τάγματος Πεζικού βρέθηκαν στο στόχαστρο των τουρκικών αρμάτων, ενώ επιχειρούσαν να διαφύγουν κατά μήκος της παραλίας.
Έδωσαν ηρωική μάχη, αλλά οι ισχυρές δυνάμεις του τούρκου εισβολέα σ’ εκείνη την περιοχή δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους πολιορκημένους στρατιώτες μας να διαφύγουν. Εκείνη τη μέρα συνάντησε και ο Κωνσταντίνος Παμής το θάνατο. Ο Κωνσταντίνος πολέμησε γενναία και έπεσε ηρωικά μαχόμενος υπέρ πίστεως και πατρίδος στις 6 Αυγούστου 1974, ενώ υπερασπιζόταν το πάτριο έδαφος απέναντι στις ορδές του τούρκου επιδρομέα κατά τις φονικές μάχες Καραβά-Λαπήθου.
Από τότε και για 36 σχεδόν χρόνια η τύχη του αγνοείτο. Μόλις πρόσφατα έγινε η εκταφή των λειψάνων του από ομαδικό τάφο στη Λάπηθο. Η μέθοδος του DΝΑ έδωσε την απάντηση και παράλληλα ένα τέλος στην τραγική ιστορία ακόμα ενός αγνοουμένου μας. Έδωσε επίσης τέλος στην 36χρονη αναζήτηση και στη σκληρή δοκιμασία της οικογένειάς του. Ο Κωνσταντίνος εκτάφηκε, φορώντας ακόμα το χρυσό σταυρουδάκι που η αδελφή του Άννα του είχε χαρίσει. Πολεμώντας στη Λάπηθο, ο Κωνσταντίνος Παμής πέρασε οριστικά στο πάνθεο των αθανάτων.