Επιμνημόσυνος λόγος του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Μάριου Καρογιάν στην κηδεία των λειψάνων του Κώστα Παμή
Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνα - Συνοικισμός «Στρόβολος 2»
02/10/2010

Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ γιατί το καθήκον μας κάλεσε. Γιατί το χρέος να τιμούμε τους ήρωές μας είναι για τον ελληνισμό προγονική εντολή. Είμαστε σήμερα εδώ για να αποχαιρετίσουμε ένα ηρωικό παλικάρι της Κυράς Μόρφου, που εκείνο το τραγικό καλοκαίρι του 1974 και τα όσα επακολούθησαν τον είχαν χαρακτηρίσει αγνοούμενο μέχρι πριν λίγες μέρες. Σήμερα, με τη βοήθεια της επιστήμης, γνωρίζουμε ότι αποχαιρετούμε ένα ήρωα: Τον Κώστα Παμή.

Εκείνο το τραγικό καλοκαίρι του 1974 άφησε τα όνειρα πολλών νέων μας στη μέση. Ο Κώστας είχε το δικό του μερτικό σε αυτή την αναπάντεχη μοίρα των νέων του 1974. Το καθήκον, το χρέος προς την πατρίδα τον καλούσε στο μέτωπο. Βρέθηκε μαζί με το ηρωικό 256 Τάγμα Πεζικού στην περιοχή Καραβά-Λαπήθου όπου ο Αττίλας επιχειρούσε λυσσαλέα να διευρύνει το προγεφύρωμά του. Στις 6 Αυγούστου, το 256 Τάγμα Πεζικού αποδεκατίστηκε από τις υπέρτερες πάνοπλες δυνάμεις του εισβολέα. Εκείνη η μέρα έμεινε γνωστή ως «η μέρα που κοκκίνισε η θάλασσα του Καραβά και της Λαπήθου» γιατί πολλοί στρατιώτες του 256 Τάγματος Πεζικού βρέθηκαν στο στόχαστρο των τουρκικών αρμάτων ενώ επιχειρούσαν να διαφύγουν κατά μήκος της παραλίας. Έδωσαν ηρωική μάχη, αλλά οι ισχυρές δυνάμεις του τούρκου εισβολέα σε εκείνη την περιοχή δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους πολιορκημένους στρατιώτες μας να διαφύγουν. Εκείνη τη μέρα συνάντησε και ο Κώστας Παμής το θάνατο και εισήλθε στο πάνθεο των αθανάτων.

Σύμφωνα με τις ενδείξεις από την εξέταση των οστών του, ο Κώστας σκοτώθηκε ενώ υπερασπιζόταν το πάτριο έδαφος απέναντι στις ορδές του τούρκου επιδρομέα. Έπεσε, με λίγα λόγια, ηρωικά μαχόμενος υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Σήμερα, λοιπόν, κηδεύουμε ένα ήρωα της κυπριακής ελευθερίας. Ένα θαρραλέο αγωνιστή που δεν λιποψύχησε και δεν κάμφθηκε μπροστά στην υπεροπλία του τούρκου εισβολέα. Πολέμησε γενναία. Και έπεσε ηρωικά μαχόμενος.

Για 36 χρόνια η τύχη του αγνοείτο. Μέχρι πρόσφατα που έγινε ανασκαφή στην περιοχή όπου ανακαλύφθηκαν τα οστά του. Η μέθοδος του DΝΑ έδωσε την απάντηση και, παράλληλα, έδωσε ένα τέλος στην τραγική ιστορία ακόμα ενός αγνοουμένου μας. Έδωσε, επίσης, τέλος στην 36χρονη αναζήτηση, την 36χρονη δοκιμασία της οικογένειάς του. Σίγουρα πολλά και ποικίλα αισθήματα κυρίευσαν τους αγαπημένους του γονείς και τα αδέλφια, καθώς και τους λοιπούς συγγενείς. Από τη μια η επιβεβαίωση του θανάτου του αγαπημένου τους γιου και αδελφού, από την άλλη η διακρίβωση της ταυτότητάς του. Από τη μια ο πόνος του θανάτου, από την άλλη μια ανακούφιση γιατί η 36χρονη αγωνία και αναζήτηση έπαιρναν τέλος.

Αυτή, δυστυχώς, είναι η κατάληξη της ιστορίας κάθε αγνοουμένου μας. Μια κατάληξη, βεβαίως, που δίνει μια άλλη διάσταση στην περίπτωση του Κώστα. Γιατί τώρα μετατάσσεται από τον κατάλογο των αγνοουμένων στον τιμητικό κατάλογο των ηρώων. Η θυσία του θα μνημονεύεται με τιμές και το παράδειγμά του θα διδάσκει. Είναι γι’ αυτό που σήμερα κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά σε ένα ήρωα και καταθέτουμε δάφνινα στεφάνια τιμής κι ευγνωμοσύνης. Αποτίνοντας φόρο τιμής στον ήρωα που σήμερα αποχαιρετούμε, απευθύνουμε παράλληλα την εκτίμησή μας προς τους τιμημένους του γονείς και τα αδέλφια του. Δικαιούνται να είναι περήφανοι για τον ήρωα γιο και αδελφό τους.

Αυτή την ώρα που αποτίνουμε φόρο τιμής σε ένα ήρωα, απευθύνουμε προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι συνεχίζουμε με πίστη στο δίκαιό μας τον αγώνα μας για μια έντιμη, αξιοπρεπή, δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος. Τριάντα-έξι χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, ο αγώνας μας ακόμη να δικαιωθεί. Στην παρούσα φάση, η τουρκική πλευρά έχει αποθρασυνθεί. Προβάλλει πλέον απροκάλυπτα και κατά συρροή θέσεις χειρότερες από εκείνες που πρόβαλλε πριν το 2004. Προφανώς δοκιμάζει τις αντοχές και τις αντιστάσεις μας. Επιδιώκει να διαμορφώσει συνθήκες και ψυχολογία απομόνωσης του λαού μας. Εμείς απαντούμε: Ούτε αποδεχόμαστε ούτε δικαιούμαστε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελλήνων στην Κύπρο.

Ουδέποτε θα αποδεχθούμε λύση που θα καταστήσει αβέβαιο και ανασφαλές το μέλλον μας στη γη των προγόνων μας. Σε όσους ενδεχομένως επενδύουν σε πιέσεις επί της δικής μας πλευράς επιθυμούμε να διαμηνύσουμε, για μια ακόμη φορά, ότι αποκλείεται να δεχθούμε λύση στη βάση των τουρκικών όρων. Άλλο συμβιβασμός και άλλο υποταγή στους όρους του κατακτητή. Όπως πολλές φορές έχουμε διακηρύξει, όταν αναφερόμαστε σε ιστορικό συμβιβασμό δεν εννοούμε ιστορικό παραλογισμό. Ούτε εθνικό αυτοχειριασμό. Ούτε υπό το βάρος του διλήμματος περί τελευταίας ευκαιρίας, ούτε υπό το κράτος οποιουδήποτε εκβιασμού είναι δυνατό ο κυπριακός λαός να αποδεχθεί τους όρους του κατακτητή και να προσυπογράψει λύση αυτοκτονίας.

Αυτά μας υπαγορεύει η θυσία του ήρωα που σήμερα αποχαιρετούμε. Εμείς συνεχίζουμε με συνέπεια και σταθερότητα την πορεία του και τους αγώνες του. Γιατί έτσι αισθανόμαστε ότι τιμούμε τη μνήμη του και την προσφορά του. Συνειδητοποιούμε πλήρως τις ευθύνες μας και έχουμε, επίσης, πλήρη επίγνωση του χρέους μας. Είμαστε καταδικασμένοι από την Ιστορία και εντεταλμένοι από τους προγόνους μας, αλλά και από αυτούς που θα έλθουν μετά από εμάς στην κυπριακή γη, να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωσή του. Είμαστε χρεωμένοι από την Ιστορία να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια ενωμένη, ελεύθερη και δημοκρατική Κύπρο. Αυτό το χρέος προς την πατρίδα και τους ήρωές μας δεν μπορούμε να το αφήσουμε ανεξόφλητο.
Αιωνία ας είναι η μνήμη σου Κώστα. Παντοτινή η τιμή και η εκτίμησή μας.