Η Κοινότητα και το Θ.Ο.Ι. Φιλιάς, με την ευκαιρία των μαύρων επετείων του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, διοργάνωσαν και φέτος τις Αντικατοχικές Εκδηλώσεις «Μνήμες Κατεχόμενης Φιλιάς». Οι εκδηλώσεις ήταν αφιερωμένες στους πεσόντες και αγνοούμενούς μας και στη θύμηση της κατεχόμενης κοινότητάς μας. Ειδικά φέτος, οι εκδηλώσεις αφιερώθηκαν επίσης στο Θ.Ο.Ι. Φιλιάς, με την ευκαιρία των 60 χρόνων από την ίδρυσή του.
Την Τετάρτη 11 Ιουλίου με σύνθημα «δίνω ζωή κι’ ελπίδα στο συνάνθρωπό μου» πραγματοποιήθηκε στο προσωρινό οίκημα του Θ.Ο.Ι. Φιλιάς στην Ανθούπολη η καθιερωμένη αιμοδοσία προς ενίσχυση της Τράπεζας Αίματος Φιλιωτών. Κατά τη διάρκεια της αιμοδοσίας προσφερόταν δεξίωση προς τιμή των εθελοντών αιμοδοτών. Η τελετή αιμοδοσίας στέφθηκε με επιτυχία και κατά τη διάρκειά της συγκεντρώθηκαν 62 φιάλες αίματος. Σημαντική ήταν η προσέλευση εθελοντών αιμοδοτών μεταξύ της νεολαίας μας, γεγονός που αφήνει ενθαρρυντικά μηνύματα για το μέλλον.
Μέσα στα πλαίσια των Αντικατοχικών Εκδηλώσεων, τελέστηκε επίσης ο πανηγυρικός Εσπερινός του Προφήτη Ηλία, Πολιούχου Αγίου της κατεχόμενης κοινότητάς μας, την Πέμπτη 19 Ιουλίου, στον ιερό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στο Συνοικισμό Ανθούπολης. Κατά τη διάρκεια του εσπερινού αναπέμφθηκε δέηση για ανεύρεση των αγνοουμένων Φιλιωτών και τελέστηκε μνημόσυνο των πεσόντων στους υπέρ ελευθερίας αγώνες και όλων των αποθανόντων συγχωριανών μας. Ακολούθησε έκθεση φωτογραφίας και η καθιερωμένη δεξίωση στο προαύλιο της εκκλησίας.
Τέλος, την Κυριακή 22 Ιουλίου τελέστηκε κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στα Λατσιά το ετήσιο Εθνικό Μνημόσυνο του συγχωριανού μας Χριστόφορου Αποστολίδη – Ρωμηού, που έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά των τούρκων εισβολέων το 1974. Αντιπροσωπεία μας παρέστη στο μνημόσυνο μαζί με τα λάβαρα της Κοινότητας και του Σωματείου και κατέθεσε στεφάνι προς τιμή του ήρωα.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
«ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ ΦΙΛΙΑΣ»
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΤΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟ
Θ.Ο.Ι. ΦΙΛΙΑΣ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΧΑΗΛ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΑΝΘΟΥΠΟΛΗΣ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012
Σήμερα, 38 χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα της Τουρκίας ενάντια στην πατρίδα μας, τα αποτελέσματα της εισβολής και κατοχής εξακολουθούν να βρίσκονται μπροστά μας και να μας απειλούν με ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό. Οι πεσόντες και οι αγνοούμενοί μας, οι πρόσφυγες και οι εγκλωβισμένοι μας εξακολουθούν να αποτελούν την καθημερινή δραματική υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να μας υποδεικνύουν το μεγάλο χρέος για ασταμάτητο αγώνα μέχρι την απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Πόνος και οδύνη είναι τα συναισθήματα όλων από την μακρόχρονη και πολυτάραχη αυτή αναδρομή. Πονούμε όταν σαν εφιάλτης παρελαύνουν μπροστά μας τα δεινά της τραγωδίας της Κύπρου, ο ξεριζωμός, το δράμα των αγνοουμένων μας, οι καρτερικοί εγκλωβισμένοι μας. Πονούμε από τη συνεχιζόμενη κατοχή πατρογονικών εδαφών και εστιών. Και μαζί με όλα αυτά δεν παραλείπουμε να αποτίουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους ηρωικούς νεκρούς.
Όμως, όσο κι αν είναι αβάστακτος ο πόνος μας, όση κι αν είναι η οδύνη μας, οφείλουμε να στρέψουμε τα βλέμματα πίσω και να αντλήσουμε από τα ιστορικά μας διδάγματα. Ταυτόχρονα έχουμε χρέος να δούμε μπροστά και να βαδίσουμε το δρόμο που χάραξαν οι ηρωικοί μας νεκροί για αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση. Η απόδοση τιμής στους ήρωές μας είναι μια οφειλόμενη διαχρονική επιταγή. Μια πράξη υπόμνησης της μαρτυρικής αγωνιστικής πορείας ενός λαού που συνεχίζει ακόμα τον αγώνα για φυσική και εθνική επιβίωση.
Δυστυχώς, στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία εξακολουθεί να παραμένει αδιάλλακτη και με διάφορες ενέργειες να κλιμακώνει συνεχώς την προκλητική της στάση. Η συνεχής ενίσχυση των τουρκικών στρατευμάτων, η ασταμάτητη μεταφορά εποίκων από την Τουρκία με προφανή στόχο τη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου, η βεβήλωση και καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και ο σφετερισμός των Ελληνοκυπριακών περιουσιών, καθώς και άλλες συναφείς ενέργειες και συμπεριφορές δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.
Στις κρίσιμες αυτές ώρες που περνάμε χρειάζεται ψυχική ενότητα και ενότητα δυνάμεων για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα κατοχικά δεδομένα. Σήμερα είναι μέρα περισυλλογής, αλλά και μέρα τιμής προς τα θύματα του τουρκικού επεκτατισμού, τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους, τους αγνοούμενους, τους πεσόντες. Σήμερα επαναβεβαιώνουμε την πίστη και τη θέλησή μας για συνέχιση του αγώνα για μια πατρίδα ενωμένη, ελεύθερη και απαλλαγμένη από ξένους στρατούς και εποίκους. Δεν πρέπει να βυθιστούμε στο σκοτάδι της ιστορικής αμνησίας και να αφήσουμε τις μνήμες να ξεθωριάσουν. Άλλωστε, δεν έχουμε το δικαίωμα να υποθηκεύσουμε την ύπαρξη της πατρίδας μας και το μέλλον των παιδιών μας. Γιατί είμαστε υπόλογοι έναντι αυτών που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν, αλλά και στις γενιές που ακολουθούν.
Η Φιλιά τιμά σήμερα για άλλη μια φορά στην προσφυγιά τον Προστάτη της Προφήτη Ηλία. Σήμερα λοιπόν, δίνουμε το μήνυμα της αποφασιστικότητάς μας μπροστά στις τραγικές συνέπειες που ακόμα βιώνουμε, να αγωνιστούμε στην μνήμη των πεσόντων μας για να τερματιστεί η τουρκική κατοχή και να ζήσουμε ελεύθεροι στη γη των προγόνων μας, στη δική μας γη.