Με τη σκέψη και την ψυχή στην κατεχόμενη Φιλιά πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014 στην αίθουσα εκδηλώσεων «Καραπατέας Πάρκ» η ετήσια παγκοινοτική πολιτιστική εκδήλωση «Συναπάντημα Φιλιωτών».
Την εκδήλωση, που τελούσε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, τίμησαν με την παρουσία τους ο Αν. Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών κ. Κωνσταντίνος Νικολαΐδης, ο Αν. Έπαρχος Λευκωσίας κ. Μάριος Παναγίδης, εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης , καθώς και άλλοι εκλεκτοί προσκεκλημένοι. Παρέστη επίσης τριμελής αντιπροσωπεία του αδελφοποιημένου με την κοινότητά μας ιστορικού Δήμου της Τροιζηνίας υπό τον Αντιδήμαρχο κ. Νίκο-Στράτο Δαρσινό.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τιμήθηκαν οι Φιλιώτισσες πολύτεκνες μάνες, καθώς και οι πρεσβύτεροι Φιλιώτες/Φιλιώτισσες για τις μνήμες που μεταφέρουν στους νεότερους από την κατεχόμενη Φιλιά. Το νεοσύστατο χορευτικό συγκρότημα του Θ.Ο.Ι. Φιλιάς, άξιος συνεχιστής της τοπικής μας παράδοσης, παρουσίασε παραδοσιακούς και λαϊκούς χορούς αποσπώντας το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου. Οι παρευρεθέντες είχαν επίσης την ευκαιρία να επισκεφθούν πλούσια έκθεση φωτογραφίας από την κατεχόμενη Φιλιά.
Στο χαιρετισμό του ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, αφού συνεχάρη το Κοινοτικό Συμβούλιο και το Θ.Ο.Ι. Φιλιάς, τόνισε ότι τέτοιες εκδηλώσεις διατηρούν την οντότητα των κατεχομένων κοινοτήτων μας στην προσφυγιά και κρατούν τους κατοίκους δεμένους με τις ρίζες τους. Εξάλλου, ο Αντιδήμαρχος Τροιζηνίας μετέφερε μήνυμα συμπαράστασης των αδελφών κατοίκων Τροιζηνίας στον αγώνα του Κυπριακού λαού για ελευθερία και επιστροφή. Τέλος ο Κοινοτάρχης Φιλιάς κ. Ανδρέας Μιχαήλ στο δικό του χαιρετισμό ανέφερε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, αγαπητοί συγχωριανοί, για 40 σχεδόν χρόνια ζούμε τις συνέπειες της τούρκικης εισβολής και κατοχής, μακριά από τις πατρογονικές μας εστίες και αποξενωμένοι από τις περιουσίες μας. Η αρπαγή των περιουσιών μας, η βεβήλωση των ιερών μας χώρων και η καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς συνεχίζονται αδιάκοπα. Από την άλλη, όλα αυτά τα χρόνια παλεύουμε για να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο και μέσο την ιστορία, τις παραδόσεις και την πολιτιστική μας κληρονομιά και να κρατήσουμε αναμμένη τη φλόγα της επιστροφής μέχρι την εξεύρεση δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης στο εθνικό μας θέμα.
Δυστυχώς, κατά τα τελευταία χρόνια κάποιοι συμπατριώτες μας, οι οποίοι θέλω με έμφαση να τονίσω ότι δεν είναι λιγότερο πατριώτες από όλους εμάς, απεναντίας συντετριμμένοι και με πόνο ψυχής, αλλά από την άλλη στριμωγμένοι από τις αφόρητες οικονομικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν, αναγκάζονται να ξεπουλήσουν στην Τουρκία σε εξευτελιστικές τιμές τις κατεχόμενες περιουσίες τους. Και το χειρότερο ακόμη, η Τουρκία ανταλλάσσει στη συνέχεια πολλές από αυτές τις περιουσίες με Τουρκοκυπριακές περιουσίες στις ελεύθερες περιοχές, με αποτέλεσμα στο τέλος η κατοχική δύναμη να έχει στο τέλος λόγο και στις περιοχές αυτές.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι όσο περνά ο χρόνος, το φαινόμενο του ξεπουλήματος των κατεχόμενων περιουσιών μας λαμβάνει ολοένα και πιο ανησυχητικές διαστάσεις. Η Πολιτεία διαχρονικά δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το σοβαρό αυτό πρόβλημα. Η παράλειψη έγκαιρης και έγκυρης καθοδήγησης, καθώς και η έλλειψη πολιτικής βούλησης για τη λήψη πρακτικών αντισταθμιστικών μέτρων για αποθάρρυνση όσων βρίσκονταν στην ανάγκη να προσφύγουν στην «Επιτροπή Αποζημιώσεων της Τουρκίας» οδήγησαν σε αυτή την τραγική κατάσταση.
Αν η Πολιτεία δεν βρει τους τρόπους που θα ανακόψουν την τάση του ξεπουλήματος των κατεχόμενων περιουσιών μας προτού είναι πολύ αργά, τότε φοβούμαστε ότι σύντομα δεν θα μπορούμε πλέον να μιλούμε για κατεχόμενες Ελληνοκυπριακές περιουσίες, αλλά για περιουσίες της Τουρκίας, με συνεπακόλουθο την πλήρη αποδυνάμωση του αιτήματος για επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Γνωρίζουμε ότι η Πολιτεία, μέσα στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων της, μελετά την παροχή κινήτρων για άμβλυνση του προβλήματος. Γνωρίζουμε επίσης ότι η οριστική επίλυση του προβλήματος θα επιτευχθεί μόνο με μια δίκαιη λύση του εθνικού μας θέματος. Όμως, μέχρι τότε πρέπει η Πολιτεία να βρει τους τρόπους που θα συνδέσουν τον πρόσφυγα τόσο οικονομικά, όσο και συναισθηματικά με την κατεχόμενη περιουσία του.
Με τη βεβαιότητα ότι σύντομα θα ανατείλουν καλύτερες μέρες και για μας, αλλά και για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, θέλω από το βήμα αυτό να απευθύνω μια δραματική έκκληση. Όχι στο ξεπούλημα των κατεχόμενων περιουσιών μας. Όχι στο ξεπούλημα της πατρίδας μας στην Τουρκία.