Αφιέρωμα στον Αθηναγόρα Κυριάκου
Παρά τη δύναμη της ψυχής του δεν μπόρεσε να κατανικήσει την επάρατη νόσο που τόσο ξαφνικά τον κυρίευσε και τελικά τον απέσπασε από τον μάταιο τούτο κόσμο. Μετά από μακρά και σκληρή δοκιμασία έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή 15 Απριλίου 2016 ο Αθηναγόρας Κυριάκου. Η κηδεία του τελέστηκε την Κυριακή 17 Απριλίου από τον ιερό ναό Αγίων Πάντων στη Μακεδονίτισσα.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στη Φιλιά στις 16 Απριλίου 1953. Γονείς του ήταν ο Μιχαήλ Κυριάκου (Μιχαηλάς) και η Σοφία Κυριάκου Πανάου (Κιαγιά). Σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα και ακολούθως μετέβηκε στην Αγγλία για μεταπτυχιακές σπουδές. Επιστρέφοντας στην Κύπρο εργοδοτήθηκε από την Ελληνική Τράπεζα, όπου χάρις στον ζήλο, την εργατικότητα, την ευσυνειδησία και τα επαγγελματικά του προσόντα καταξιώθηκε να καταστεί διευθυντικό στέλεχος. Νυμφεύθηκε την Έλενα Ηλία Πέτρου από την Κ. Ζώδια, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Μάριο και τον Μιχάλη.
Ο Αθηναγόρας Κυριάκου έχαιρε της εκτίμησης όλων όσων τον γνώρισαν σαν ένας καλός και τίμιος οικογενειάρχης, ένας υποδειγματικός σύζυγος και στοργικός πατέρας, που πρόσφερε απλόχερα την αγάπη, την καλοσύνη, την τρυφερότητα. Είχε μεγάλη καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο και με την υπομονή, το ήθος, την ειλικρίνεια και την απλότητά του κέρδισε την εκτίμηση, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό όλων, συγγενών, φίλων, συναδέλφων και συγχωριανών.
Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά είχαμε την τύχη να ζήσουμε την αξιοπρέπεια που προ πάντων τον διέκρινε, αλλά και την ταπεινοφροσύνη και τη μεγαλοψυχία του, την ευγένεια και την καλοσύνη του, την ειλικρίνεια και την τιμιότητά του, την αγνότητα της ψυχής του και τη διάθεση για αφιλοκερδή προσφορά.
Αγαπούσε γενικά τους ανθρώπους και τον τόπο του και είχε διαχρονικά ενεργό ανάμειξη στα κοινά. Ήταν δραστήριο μέλος της προσφυγικής μας κοινότητας διατελώντας για πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Θ.Ο.Ι. Φιλιάς και μέλος της Εκκλησιαστικής μας Επιτροπής. Σαν ένας αγνός και ασυμβίβαστος αγωνιστής της Επιστροφής ήταν πάντα μπροστάρης και σημαιοφόρος στις αντικατοχικές πορείες και τις άλλες εκδηλώσεις του κατεχόμενου χωριού μας.
Το Κοινοτικό Συμβούλιο και το Θ.Ο.Ι. Φιλιάς αναγνωρίζοντας την προσφορά του κήρυξαν τριήμερο πένθος στη Μνήμη του.