Αποχαιρετισμός του ήρωα Χαράλαμπου Θεολόγου από το γιο του Γιώργο εκ μέρους της οικογένειάς του
Εκκλησία Αγίας Σοφίας Στροβόλου, 9 Οκτωβρίου 2010

Με πόνο ψυχής, με σφιγμένη την καρδιά και βαριά τα βήματα από το πολύχρονο μαρτύριο που κουβαλούμε στις πλάτες μας από το μαύρο Ιούλη του 74, μαζευτήκαμε σήμερα εδώ για να γνωρίσουμε τον πατέρα μας. Να τον γνωρίσουμε και να τον στείλουμε στην αγκαλιά του Μεγαλοδύναμου Θεού, για να αναπαυτεί στον παράδεισο που του ανήκει πλέον.

Εμείς τα παιδιά του, ο Γιώργος, η Ελισάβετ και ο Κώστας, στεκόμαστε ταπεινά μπροστά σ’ αυτό το φέρετρο και προσευχόμαστε στην Μεγαλόχαρη  να είναι δίπλα του και δίπλα μας.

Η απουσία του πατέρα από το σπίτι ήταν αβάστακτη. Κάθε βράδυ, χρόνια ολόκληρα, κοιμόμαστε με την ελπίδα πως αύριο θα ξημερώσει μια καλύτερη μέρα. Αναζητούσαμε τη μέρα που θα μας έφερνε την είδηση πως ο πατέρας ζει και θα επιστρέψει. Μάταια όμως. Τελικά ήρθε η μέρα που μάθαμε αυτό που βιώνουμε σήμερα. Ο πατέρας μας, ο για 36 χρόνια αγνοούμενος Χαράλαμπος Θεολόγου, έπεσε μαχόμενος κατά του τούρκου εισβολέα τη νύκτα της 6ης Αυγούστου στη Λάπηθο και τώρα τα ιερά λείψανά του είναι εδώ.

Μαζί με την μάνα μας, την ηρωίδα Ελληνίδα μάνα, με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας ανεβήκαμε το Γολγοθά μας. Και αντέξαμε. Και θα αντέξουμε και τώρα που κηδεύουμε τον πατέρα μας, για τον οποίο είμαστε περήφανοι που στάθηκε ορθός και όρθιος στις Κυπριακές Θερμοπύλες.

Αιωνία σου η Μνήμη αγαπημένε μας πατέρα και χαιρετίσματα σ’ όλα τα παιδιά που πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της Κυπριακής Λευτεριάς.