OΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΑΡΧΗ ΦΙΛΙΑΣ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΔΗΜΟΥ ΤΡΟΙΖΗΝΑΣ-ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΦΙΛΙΑΣ
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΓΑΛΑΤΑ, 06 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008

Φίλε Δήμαρχε και Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του αδελφού Δήμου της Τροιζήνας, αδέλφια δημότες του Δήμου της Τροιζήνας,

Με πολλή χαρά και μεγάλη συγκίνηση βρισκόμαστε αυτές τις μέρες κοντά σας και ενώνουμε τη ψυχή μας μαζί σας στις λαμπρές εκδηλώσεις που διοργανώνετε με την ευκαιρία της Γιορτής του Αγίου Νικολάου.Ερχόμαστε από την μαρτυρική Κύπρο και εκπροσωπούμε την προσφυγική Κοινότητα της Φιλιάς. Εκπροσωπούμε επίσης το Θρησκευτικό Ορθόδοξο Ίδρυμα «Προφήτης Ηλίας» (Θ.Ο.Ι. Φιλιάς), το σωματείο της Κοινότητάς μας, που βρίσκεται πάντοτε σε στενή συνεργασία με το Κοινοτικό Συμβούλιο. Το σωματείο διαδραμάτισε διαχρονικά σημαντικό ρόλο στους εθνικούς αγώνες για ελευθερία.  Στα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς κατόρθωσε με τη δράση του να κρατήσει τη συνοχή των κατοίκων της Κοινότητάς μας και να διατηρήσει ζωντανή την ιστορία και τις παραδόσεις τους.

Έχουμε συνδυάσει την παρουσία μας στα όμορφα και μυθικά σας μέρη, στα μέρη του Θησέα, με την υπογραφή ενός Πρωτοκόλλου Αδελφοποίησης του Δήμου της Τροιζήνας και της Κοινότητας της Φιλιάς. Στο σημείο αυτό επιτρέψετέ μου να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες στα Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και ιδιαίτερα στο Δήμαρχο κ. Ιωάννη Σαμπάνη, γιατί ειλικρινά η αποδοχή από μέρους τους της πρότασής μας για Αδελφοποίηση αποτελεί για μας μεγάλη τιμή. Ευχαριστώ επίσης όλους τους συνεργάτες μου, περιλαμβανομένων και αυτών που έφθασαν εδώ από την Αθήνα και την Τρίπολη, καθώς και των συμπατριωτών μας από τα γειτονικά μέρη, που με το δικό τους τρόπο συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της Αδελφοποίησης. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον κ. Κώστα Αλουπό, τον Κύπριο, όπως εσείς εδώ τον γνωρίζετε, ο οποίος ήταν και ο εμπνευστής και εισηγητής της πρότασης. Τέλος αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω θερμά τους αδελφούς δημότες της Τροιζήνας, όλους εσάς, για τη συγκινητική υποδοχή και τη ζεστή φιλοξενία που επιφυλάξατε στην αποστολή μας.

Είμαστε βέβαιοι ότι οι ομόφωνες αποφάσεις των δυο Συμβουλίων για Αδελφοποίηση ανταποκρίνονται στις βαθύτερες προσδοκίες και στις πραγματικές ανάγκες των δημοτών μας. Αναγνωρίζοντας ότι ο πολιτισμός μας στηρίχθηκε στους «δήμους», τη δημοκρατία, την ελευθερία και τον ανθρωπισμό, αναλαμβάνουμε σήμερα επίσημα την υποχρέωση να διατηρήσουμε και να αναπτύξουμε δεσμούς ανάμεσα στο Δήμο της Τροιζήνας και την Κοινότητα της Φιλιάς. Δεσμευόμαστε να διευκολύνουμε σε όλους τους τομείς τις ανταλλαγές μεταξύ των κατοίκων προκειμένου να προωθήσουμε μέσω αμοιβαίας κατανόησης τους ιστορικούς δεσμούς και να κρατήσουμε ζωντανό το αίσθημα της Αδελφοσύνης. Αποφασίζουμε να συνδυάσουμε τις προσπάθειές μας ώστε να συμβάλλουμε με όλα τα μέσα στην επιτυχία του έργου της ειρήνης και ευημερίας των λαών μας.

Καταγωγή, γλώσσα, παραδόσεις, ιστορία, θρησκεία και πολιτισμός είναι τα κύρια στοιχεία που ενώνουν εμάς τους Κύπριους με τον υπόλοιπο ελληνισμό. Γι΄αυτό η Ελλάδα αποτελεί το κύριο στήριγμά μας στον αγώνα για απελευθέρωση και σας είμαστε ευγνώμονες γι΄αυτή σας την προσφορά. Τα συναισθήματα που μας πλημμυρίζουν αυτή την ώρα είναι πολλά. Αισθανόμαστε τιμή και περηφάνια, γιατί η Κοινότητά μας Αδελφοποιείται με την ιστορική Τροιζήνα, την Τροιζήνα της Γ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων, που στην ουσία απετέλεσε την Ιδρυτική Πράξη του νέου Ελληνικού Κράτους. Τιμή και περηφάνια, γιατί από σήμερα η Κοινότητά μας θα βρίσκεται στην καρδιά της Ελλάδας, γιατί μέσω σας θα στέλλει τις δικές της παραδόσεις και τα δικά της ήθη και έθιμα, θα στέλλει τον δικό της πολιτισμό. Πάνω όμως απ΄όλα χαιρόμαστε, γιατί μέσω σας, μέσω του Δήμου και των οργανωμένων συνόλων, αλλά και μέσω των δημοτών, θα μπορούμε να διαλαλούμε το δικό μας μήνυμα, που δεν είναι άλλο παρά μήνυμα αντικατοχικού αγώνα και διεκδίκησης των πανανθρώπινων αγαθών της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης στην ημικατεχόμενη πατρίδα μας.

Θλίψη και πικρία, οργή και αγανάκτηση πλημμυρίζουν για τριάντα τέσσερα τώρα χρόνια τις καρδιές μας, γιατί η Κοινότητά μας, η γη που μας γέννησε και μας έθρεψε, στενάζει κάτω από την μπότα του βάρβαρου κατακτητή. Από το καλοκαίρι του 1974 εμείς οι νόμιμοι κάτοικοι της Φιλιάς και των άλλων κατεχόμενων περιοχών δεν μπορούμε να κατοικήσουμε στα δικά μας σπίτια, γιατί μας εμποδίζει ο τουρκικός στρατός κατοχής. Από τότε οι τούρκοι κατακρατούν παράνομα τα χωριά και τις πόλεις μας και σφετερίζονται τις περιουσίες μας. Από τότε παραμένουμε πρόσφυγες στην ίδιά μας την πατρίδα με την απίστευτη παραδοξότητα να μπορούμε ελεύθερα να διακινούμαστε και να κατοικούμε σε άλλες χώρες, μα όχι στους τόπους και τα σπίτια μας, εκεί όπου γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε.

Η Κοινότητά μας, αλλά και η Κύπρος γενικότερα έχουν μια πανάρχαια ιστορία που χρονολογείται από τα βάθη των αιώνων μέχρι σήμερα. Μια ιστορία με βαθιές ελληνικές ρίζες στις οποίες επιμένουμε να παραμένουμε προσκολλημένοι.Η σχέση και η σύνδεση αυτή φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από τις αρχαιότητες που ανακαλύφθηκαν στη Φιλιά και σε άλλα μέρη της Κύπρου, από τα εθνικά και θρησκευτικά μας τραγούδια, από τους κοινούς αγώνες για ελευθερία και γενικά μέσα από τον όλο τρόπο ζωής μας. Στο νησί μας η τούρκικη κατοχή καταστρέφει τον πολιτισμό και μάταια προσπαθεί να αφανίσει κάθε τι που φανερώνει την ελληνικότητά μας. Ως αποτέλεσμα εκατοντάδες ναοί βεβηλώθηκαν και έγιναν στάβλοι ή ξενοδοχεία. Άλλοι γκρεμίστηκαν ή μετατράπηκαν σε τεμένη. Η δική μας Κοινότητα δεν απετέλεσε εξαίρεση. Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία στη Φιλιά παραμένει εκεί βουβή και σε άθλια κατάσταση, λεηλατημένη και πυρπολημένη, έτοιμη από στιγμή σε στιγμή να καταρρεύσει. Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου δεν βλέπει κανείς ούτε κεριά, ούτε καντήλια, μα ούτε και εικόνες των Αγίων μας, είναι βεβηλωμένη, μετατράπηκε σε τζαμί από τους κατακτητές.

Συμπληρώθηκαν 34 χρόνια βάρβαρης τούρκικης κατοχής κι΄ο ατέλειωτος Γολγοθάς για τον Κυπριακό λαό συνεχίζεται μπροστά στα βλέμματα των ισχυρών και κατά τα άλλα πολιτισμένων λαών της γης. Για 34 τώρα χρόνια η Τουρκία συνεχίζει να παραβιάζει αφόρητα κάθε αρχή δικαίου και μαζί τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού μας. Συνεχίζει με τη δύναμη των όπλων να κατακρατεί παράνομα τα σπίτια και τις περιουσίες μας και μέσω του κατοχικού στρατού να μας εμποδίζει να επιστρέψουμε στις πατρογονικές εστίες, στις εκκλησίες μας, στα σχολεία μας, στις περιουσίες μας.

Εμείς στην Κύπρο δεν συμβιβαζόμαστε με το άδικο και για μας δεν υπάρχουν χαμένες πατρίδες. Όσο βαριά κι΄ασήκωτα κι΄αν είναι τα βάρη της προσφυγιάς, εμείς οι Φιλιώτες κι΄οι υπόλοιποι πρόσφυγες δεν παζαρεύουμε τα χωριά και τις πόλεις μας και δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεπουλάμε τη γη μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά, ούτε στον κατακτητή, ούτε στους παράνομους εμπόρους και ξένους αγοραστές. Γιατί αυτή η γη είναι δική μας και κανένας δεν μπορεί να μα την στερήσει. Αυτή η γη είναι ποτισμένη με το αίμα και τον ιδρώτα των προγόνων μας και θα την ξαναπάρουμε και θα την κρατήσουμε για πάντα. Θα την πάρουμε γιατί δεν Ξεχνούμε, γιατί Αγωνιζόμαστε και Διεκδικούμε.

Φίλε Δήμαρχε και Μέλη του Συμβουλίου του αδελφού Δήμου της Τροιζήνας, είμαι βέβαιος ότι οι ομόφωνες αποφάσεις μας για Αδελφοποίηση θα αναβαθμίσουν τις σχέσεις μας και θα αποβούν καρποφόρες και παραγωγικές, κυρίως προς όφελος των δημοτών μας. Η δική μας υπόσχεση είναι πως θα τιμήσουμε το Πρωτόκολλο συνεργασίας μαζί σας και θα εργαζόμαστε για να κρατούμε ζωντανό το αίσθημα της Αδελφοσύνης.

Φίλε Δήμαρχε, προσβλέπουμε πάντα σ΄εκείνη την πολυπόθητη μέρα της Επιστροφής, όταν θα ξαναπερπατήσουμε ελεύθεροι, αφέντες και νοικοκύρηδες στους δρόμους της αγαπημένης μας Κοινότητας, για να σας υποδεχτούμε στη δική μας γη, μια γη χωρίς το διαχωριστικό τείχος του αίσχους και της ντροπής, μια γη απαλλαγμένη από στρατούς κατοχής και εποίκους. Σε μια ελεύθερη Φιλιά, σε μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο.

Αδέλφια, στηρίξτε τον αγώνα της Κύπρου για Λευτεριά και Δικαίωση. Στηρίξτε τον αγώνα μας για Επιστροφή.