OΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΑΡΧΗ ΦΙΛΙΑΣ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΦΙΛΙΑΣ-ΔΗΜΟΥ ΤΡΟΙΖΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΥΚΚΟΥ 23 ΜΑΪΟΥ 2009
Σεβαστό Ιερατείο, έντιμε κ. Υπουργέ Εσωτερικών, αξιότιμη κ. Πρόξενε της Ελλάδας, αξιότιμε κ. Βουλευτή, αξιότιμε κ. Δήμαρχε της Τροιζήνας, αξιότιμε κ. Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου της Τροιζήνας, αξιότιμοι κ. εκπρόσωποι του Δημοκρατικού Συναγερμού και του Ευρωπαϊκού Κόμματος, αξιότιμοι κ. Δημοτικοί Σύμβουλοι, αξιότιμοι κ. Πρόεδροι των Ενώσεων Κατεχομένων Κοινοτήτων Επαρχίας Λευκωσίας και Κερύνειας, φίλοι Κοινοτάρχες, εκλεκτοί προσκεκλημένοι, αδέλφια Τροιζήνιοι, κυρίες και κύριοι,
Με χαρά σας καλωσορίζω στην αποψινή μας σεμνή τελετή και σας εκφράζω τις πιο θερμές μας ευχαριστίες που μας τιμάτε με την παρουσία σας. Ιδιαίτερες ευχαριστίες απευθύνουμε προς τον έντιμο Υπουργό Εσωτερικών κ. Νεοκλή Συλικιώτη, ο οποίος , παρά το πολύ βεβαρημένο πρόγραμμά του, ανταποκρίθηκε με προθυμία στη πρόσκλησή μας να θέσει την εκδήλωση υπό την αιγίδα του και μάλιστα να βρίσκεται προσωπικά μαζί μας, απόδειξη της αγάπης και του ενδιαφέροντός του προς τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της συνεχούς στήριξης που παρέχει προς την κοινωνία μας, ιδιαίτερα προς τις προσφυγικές μας κοινότητες.
Φίλε Δήμαρχε και Μέλη της αντιπροσωπείας του αδελφοποιημένου Δήμου της Τροιζήνας, καλώς ορίσατε στην μαρτυρική μας Κύπρο, στη δεύτερη φάση της Αδελφοποίησης της κατεχόμενης Κοινότητας της Φιλιάς με τον ιστορικό Δήμο της Τροιζήνας. Δεν θα ξεχάσουμε τη συγκινητική υποδοχή και τη ζεστή φιλοξενία που έτυχε η αντιπροσωπεία της κοινότητάς μας, όταν βρέθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη στα όμορφα μέρη της Τροιζήνας για την πρώτη φάση της Αδελφοποίησης. Ευχόμαστε ολόψυχα να έχετε κι εσείς στο νησί μας μια ευχάριστη παραμονή.
Αγαπητοί μας φίλοι, αγαπητά μας αδέλφια, θλίψη και πικρία και μαζί οργή και αγανάκτηση πλημμυρίζουν αυτή την ώρα τις καρδιές όλων μας, γιατί δεν μπορούμε να σας φιλοξενήσουμε στην κοινότητά μας, που εδώ και 35 χρόνια στενάζει κάτω από την μπότα του βάρβαρου κατακτητή. Εμείς, οι νόμιμοι κάτοικοί της με πόνο ψυχής ατενίζουμε από μακριά τα ακρινά σπίτια του χωριού μας, ενώ όσοι, κινούμενοι από τον ιερό πόθο της επαφής με τα μέρη όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, επιθυμούν να επισκεφτούν, έστω για λίγο την Φιλιά, υφίστανται την ταπεινωτική μεταχείριση των κατοχικών αρχών. Μια χαρμολύπη μας συνοδεύει στο συναπαντημά μας αυτό. Από τη μια, χαρά, επειδή η αδελφοποίησή μας με τον ιστορικό δήμο της Τροιζήνας αρχίζει να ριζώνει και να ενδυναμώμεται και από την άλλη, λύπη, επειδή η δεύτερη φάση της αδελφοποίησής μας, αντί να πραγματοποιείται στην πλατεία μας, φιλοξενείται μακριά από το αγαπημένο μας χωριό.
Παρακαλώ επιτρέψετε να εκφράσω την επιφύλαξή μου ως προς τον καθιερωμένο όρο « Αδελφοποίηση», υπό την έννοια ότι για την περίπτωσή μας ο όρος αυτός αποτελεί πλεονασμό. Γιατί οι κάτοικοι της Τροιζήνας και της Φιλιάς, όπως και οι κάτοικοι της Ελλάδας και της Κύπρου είναι αδέλφια από αρχαιοτάτων χρόνων, αφού ρέει μέσα μας το ίδιο ελληνικό αίμα και έχουμε τους αρχαίους ημών προγόνους κοινούς. Τον Λεωνίδα, τον Θεμιστοκλή, τον Ευριπίδη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τους Σαλαμινομάχους και Μαραθωνομάχους, τον Ηρακλή, τον Θησέα της Τροιζήνας και όλη την στρατιά των επιφανών εκείνων, που δόξασαν τον Ελληνισμό και δοξάστηκαν από τον κόσμο ολόκληρο.
Με τις παρακαταθήκες εκείνων γαλουχηθήκαμε κι εμείς, οι από αρχαιοτάτων χρόνων αδελφοί σας. Αυτά τα νάματα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας διατήρησε και διατηρεί και η κοινότητά μας μέχρι σήμερα, έχοντας ως θεματοφύλακα το σωματείο της, το Θρησκευτικό Ορθόδοξο Ίδρυμα (Θ.Ο.Ι. Φιλιάς), το οποίο βρίσκεται πάντοτε σε στενή συνεργασία με το Κοινοτικό μας Συμβούλιο. Το σωματείο μας διαδραμάτισε διαχρονικά σημαντικό ρόλο στους εθνικούς αγώνες για ελευθερία. Στα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς κατόρθωσε με τη δράση του να κρατήσει τη συνοχή των κατοίκων της Κοινότητάς μας και να διατηρήσει ζωντανή την ιστορία και τις παραδόσεις τους.
Είμαστε βέβαιοι ότι οι ομόφωνες αποφάσεις των δυο Συμβουλίων για Αδελφοποίηση ανταποκρίνονται στις βαθύτερες προσδοκίες και στις πραγματικές ανάγκες των δημοτών μας. Αναγνωρίζοντας ότι ο πολιτισμός μας στηρίχθηκε στους «δήμους», τη δημοκρατία, την ελευθερία και τον ανθρωπισμό, αναλαμβάνουμε σήμερα επίσημα την υποχρέωση να διατηρήσουμε και να αναπτύξουμε δεσμούς ανάμεσα στο Δήμο της Τροιζήνας και την Κοινότητα της Φιλιάς. Δεσμευόμαστε να διευκολύνουμε σε όλους τους τομείς τις ανταλλαγές μεταξύ των κατοίκων προκειμένου να προωθήσουμε μέσω αμοιβαίας κατανόησης τους ιστορικούς δεσμούς και να κρατήσουμε ζωντανό το αίσθημα της Αδελφοσύνης.
Αγαπητέ Δήμαρχε, αισθανόμαστε τιμή και περηφάνια, γιατί η προσφυγική Κοινότητά μας Αδελφοποιείται με την ιστορική Τροιζήνα, την Τροιζήνα της Γ΄ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων, που στην ουσία απετέλεσε την Ιδρυτική Πράξη του νέου Ελληνικού Κράτους, αφού το 1927 ψήφισε το «Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος», εμπνευσμένο από δημοκρατικές και φιλελεύθερες ιδέες και εμπεριέχον σαφείς διατάξεις για την προστασία των ατομικών ελευθεριών. Είμαστε περήφανοι, γιατί ή Κοινότητά μας βρίσκεται πλέον στην καρδιά της Ελλάδας, γιατί μέσω σας θα στέλλει τις δικές της παραδόσεις και τα δικά της ήθη και έθιμα, καθώς και τα δικά της ιδιαίτερα στοιχεία του κοινού μας πολιτισμού. Πάνω όμως απ΄ όλα χαιρόμαστε, γιατί μέσω σας, μέσω του Αδελφοποιημένου Δήμου της Τροιζήνας και των οργανωμένων συνόλων, αλλά και μέσω των δημοτών, θα μπορούμε να διαλαλούμε το δικό μας μήνυμα, που δεν είναι άλλο παρά μήνυμα αντικατοχικού αγώνα και διεκδίκησης των πανανθρώπινων αγαθών της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης στην ημικατεχόμενη πατρίδα μας.
Η Κοινότητά μας, αλλά και η Κύπρος γενικότερα έχουν μια πανάρχαια ιστορία που χρονολογείται από τα βάθη των αιώνων μέχρι σήμερα, μια ιστορία με βαθιές ελληνικές ρίζες. Η σχέση και η σύνδεση αυτή πιστοποιείται ξεκάθαρα μέσα από τις αρχαιότητες που ανακαλύφθηκαν στη Φιλιά και σε άλλα μέρη της Κύπρου, από τα εθνικά και θρησκευτικά μας τραγούδια, από τους κοινούς αγώνες για ελευθερία και γενικά μέσα από τον όλο τρόπο ζωής μας. Δυστυχώς, κατά τα τελευταία 35 χρόνια στην Κύπρο επιτελείται ένα τεράστιο έγκλημα με το ξεπούλημα, την καταστροφή και τη βεβήλωση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, με αποτέλεσμα τα στοιχεία του ελληνικού μας πολιτισμού να καταστρέφονται ανηλεώς από τον κατακτητή. Η δική μας Κοινότητα δεν απετέλεσε εξαίρεση. Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία στη Φιλιά παραμένει βουβή και σε άθλια κατάσταση, λεηλατημένη και πυρπολημένη, έτοιμη από στιγμή σε στιγμή να καταρρεύσει. Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου δεν βλέπει κανείς ούτε κεριά, ούτε καντήλια, μα ούτε και εικόνες των Αγίων μας, είναι βεβηλωμένη, μετατράπηκε σε τζαμί από τους κατακτητές. Όμως σε πείσμα των βέβηλων οι εκκλησίες μας παραμένουν για μας σύμβολο αντίστασης και αντικατοχικού αγώνα.
Παρόλες τις δυσκολίες και πιέσεις, εμείς εδώ στην Κύπρο δεν συμβιβαζόμαστε με το άδικο και για μας δεν υπάρχουν χαμένες πατρίδες. Όσο βαριά κι΄ ασήκωτα κι΄ αν είναι τα βάρη της προσφυγιάς, εμείς δεν παζαρεύουμε τα χωριά και τις πόλεις μας, γιατί δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεπουλάμε τη γη μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά, ούτε στον κατακτητή, ούτε στους παράνομους εμπόρους και ξένους αγοραστές. Γιατί αυτή η γη είναι δική μας και κανένας δεν μπορεί να μας την στερήσει. Αυτή η γη είναι ποτισμένη με το αίμα και τον ιδρώτα των προγόνων μας και θα την ξαναπάρουμε και θα την κρατήσουμε για να την παραδώσουμε ακέραιη στα παιδιά μας. Θα την πάρουμε γιατί δεν Ξεχνούμε, γιατί Αγωνιζόμαστε, γιατί Αντιστεκόμαστε και Διεκδικούμε.
Φίλε Δήμαρχε, αδέλφια μας Τροιζήνιοι, προσβλέπουμε πάντα σ΄ εκείνη την πολυπόθητη μέρα της Επιστροφής, όταν θα ξαναπερπατήσουμε ελεύθεροι, αφέντες και νοικοκύρηδες στους δρόμους της αγαπημένης μας Κοινότητας, για να σας υποδεχτούμε στη δική μας γη, μια γη χωρίς το διαχωριστικό τείχος του αίσχους και της ντροπής, μια γη απαλλαγμένη από στρατούς κατοχής και εποίκους. Σε μια ελεύθερη Φιλιά, σε μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο.
Είμαστε βέβαιοι ότι ένας νέος Θησέας θα σηκώσει τον βράχο κι’ αφού φορέσει τα σαντάλια και ζωστεί τ’ άρματα του πατέρα του, θ’ ανοίξει τα μαύρα του πανιά και θα σαλπάρει για την Κύπρο για να περάσει από την σκλαβωμένη Κερύνεια, την Αμμόχωστο, την Μόρφου, την Φιλιά και να εξολοθρεύσει τον “Μινώταυρο” της τούρκικης κατοχής. Και τούτη τη φορά επιστρέφοντας με τ’ άσπρα του πανιά θα σας μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα ότι μπορούμε πια ελεύθερα να σας υποδεχτούμε στην πλατεία της Φιλιάς.